دوشنبه چهارم دی ماه 1396 مراسم جشن نود سالگی مجلۀ صدای شرق، نشریه ملی انجمن نویسندگان تاجیکستان با حضور اهالی قلم و فعالان فرهنگی و علاقهمندان در محل اتفاق نویسندگان تاجیکستان برگزار شد.
در مراسم نودسالگی مجله صدای شرق که استاد صدرالدین عینی و همراهانش از پایهگذاران آن بودهاند پس از گزارش نظام قاسم رئیس اتفاق نویسندگان، محییالدین پنجشنبهزاده، مشاور یاردمچی (معاون) رئیس جمهور تاجیکستان در این همایش گفت: مجلة “صدای شرق” در آن سالهای وزنین (سنگین) چراغ روشنی را میماند، که خاندان معنوی مردم تاجیک را روشن میکرد. پنجشنبهزاده در ادامه افزود: این نشریه نه تنها در ترغیب ادبیات تاجیک، بلکه در تربیة قلمکشان بزرگ و انکشاف زبان ملی ما نقش بارز داشت.
هدف اصلی آن همیشه سهم گذاشتن در رشد ادبیات و فرهنگ ملی تاجیکان و راهنمایی برای ادیبان و آموزگاران بود. ادیبان و استادان عبدالحمید صمد، ستار تورسون، عبدالنبی ستارزاده، گلنظر کلدی، گلرخسار صفیاوا، عسکر حکیم، نورمحمد تبراف از دیگر سخنرانان این محفل بودند که در خصوص سابقه این نشریه، شیوهء انتخاب مطالب، مدیریت و نقش این مجله در دورههای مختلف سخن گفتند. حسن قریبی رئیس پژوهشگاه فرهنگ فارسی- تاجیکی نیز طی سخنانی به این مناسبت اظهار کرد:
ابتدا با افتخار نودسالگی پایش، پویش مجله ملی صدای شرق را به گردانندگان آن، نخست انجمن نویسندگان تاجیکستان و سپس به جناب آقای رستم وهاب زاده، سردبیر محترم این مجله تبریک عرض میکنم.
لازم میدانم از گروههای کاری و نویسندگان پیشین که اکنون با این نشریه همکاری ندارند و نیز آنهایی که روزگار دست و قلمشان را از این دنیا کوتاه کرده قدردانی کنم. همچنین با احترام یاد پایهگزاران این مجلهء دیر پا را گرامی میدارم.
رئیس پژوهشگاه فرهنگ فارسی- تاجیکی در ادامه افزود: کوتاه سخن اینکه در روزگار ما یکی از شاخصهای مهم توسعهیافتگی، و نشانههای پیشرفت و حیات و نشاط علمی و فرهنگی یک کشور وابسته به تعداد و کیفیت یا
صفت مجلههای تخصصی علمی- پژوهشی و ادبی است.
در جهان امروز نهادها و دستگاههایی هستند که وظیفهء آنها رصد کردن، آمارگیری و بررسی تولیدات علمی نشر شده در کشورها را بر عهده دارند و گزارشهای سالانۀ آنها نشان دهنده رتبۀ علمی هر کشور به شمار می رود. وی با اشاره به اهداف یک نشریه اضافه کرد: اگر وظیفهء پژوهشگر، نویسنده و شاعر تولید اثر باشد وظیفهء هر مجله توزیع آن دستاوردهاست. نشریهها با توزیع اطلاعات و نتایج پژوهش، تحلیل، داوری و نقدهای آموزشی و همچنین ارتباط با گروههای علمی و محققان خاص و عامهء پژوهشگران در داخل کشور و خارج از آن میتوانند یکی از مهمترین ابزارهای پیشروی یک
کشور در حوزههای مختلف به حساب آیند. خوشبختانه مجله صدا شرق با دیرینگی ۹۰ ساله گامهای مفیدی را در این راه برداشته و توانستهاست چه در تاجیکستان و چه در خارج از مرزها بهویژه کشور من، ایران خود را به عنوان یک شاخص معرفی کند.
استاد نظام قاسم ضمن اشاره به سابقه همکاری این مجله با مراکز علمی و فرهنگی ایران بر ادامه این فعالیتها تأکید کرد و از رئیس پژوهشگاه درخواست کرد تا این همکاریها بیشتر از گذشته تداوم یابد.
در پایان پس از شعرخوانی شاعران جوان رستم وهاب سرمحرر این نشریه ضمن ارائه گزارش فعالیت مجله صدای شرق به برخی از پرسشها پاسخ گفت.
در حاشیه این نشست فهرست دوازدهساله این نشریه به همراه ویژهنامه نودسالگی صدای شرق توزیع شد.
Душанбе, 25 декабри соли 2017 маросими ҷашни навадсолагии маҷаллаи «Садои шарқ», нашрияи миллии Анҷумани нависандагони Тоҷикистон бо ҳузури аҳолии қалам, фаъолони фарҳангӣ ва алоқамандон дар маҳалли Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон баргузор шуд.
Дар маросими навадсолагии маҷаллаи «Садои шарқ», ки устод Садриддин Айнӣ ва ҳамроҳонаш аз поягузорони он будаанд, пас аз гузориши Низом Қосим – раиси Иттифоқи нависандагон, Муҳиддин Панҷшанбезода – мушовири ёрдамчии Президенти Тоҷикистон дар ин ҳамоиш гуфт: “Маҷаллаи «Садои шарқ» дар он солҳои вазнин чароғи равшанеро мемонд, ки хонадони маънавии мардуми тоҷикро равшан мекард”. Панҷшанбезода дар идома афзуд: “Ин нашрия на танҳо дар тарғиби адабиёти тоҷик, балки дар тарбияи қаламкашони бузург ва инкишофи забони миллии мо нақши бориз дошт. Ҳадафи аслии он ҳамеша саҳм гузоштан дар рушди адабиёт ва фарҳанги миллии тоҷикон ва роҳнамое барои адибону омӯзгорон буд”.
Адибон ва устодон Абдулҳамид Самад, Саттор Турсун, Абдуннабӣ Сатторзода, Гулназар Келдӣ, Гулрухсор Сафиева, Аскар Ҳаким, Нурмуҳаммад Табаров аз дигар суханронони ин маҳфил буданд, ки дар хусуси собиқаи ин нашрия, шеваи интихоби матолиб, мудирият ва нақши ин маҷалла дар давраҳои мухталиф сухан гуфтанд. Ҳасани Қарибӣ – раиси Пажӯҳишгоҳи фарҳанги форсӣ-тоҷикӣ низ тайи суханоне ба ин муносибат изҳор кард: «Ибтидо бо ифтихор навадсолагии пойиш, пӯйиш ва пажӯҳиши маҷаллаи миллии «Садои шарқ»-ро ба гардонандагони он, нахуст, Анҷумани нависандагони Тоҷикистон ва сипас ба ҷаноби оқои Рустами Ваҳҳоб – сардабири муҳтарами ин маҷалла табрик арз мекунам.
Лозим медонам аз гурӯҳҳои корӣ ва нависандагони пешин, ки акнун бо ин нашрия ҳамкорӣ надоранд ва низ онҳое, ки рӯзгор дасту қаламашонро аз ин дунё кӯтоҳ карда, қадрдонӣ кунам. Ҳамчунин, бо эҳтиром ёди поягузорони ин маҷаллаи дерпоро гиромӣ медорам”.
Раиси Пажӯҳишгоҳ дар идома афзуд: “Кӯтоҳи сухан ин, ки дар рӯзгори мо яке аз шохисҳои муҳимми тавсеаёфтагӣ ва нишонаҳои пешрафту ҳаёту нишоти илмӣ ва фарҳангии як кишвар вобаста ба теъдод ва кайфият ё сифати маҷаллаҳои тахассусии илмӣ-пажӯҳишӣ ва адабӣ аст.
Дар ҷаҳони имрӯз ниҳодҳо ва дастгоҳҳое ҳастанд, ки вазифаи онҳо расад кардан, оморгирӣ ва баррасии тавлидоти илмии нашршуда дар кишварҳоро бар уҳда доранд ва гузоришҳои солонаи онҳо нишондиҳандаи рутбаи илмии ҳар кишвар аст.
Агар вазифаи пажӯҳишгар, нависанда ва шоир тавлиди асар бошад, вазифаи ҳар маҷалла тавзеъи он дастовардҳост. Нашрияҳо бо тавзеъи иттилоот ва натоиҷи пажӯҳиш, таҳлил, доварӣ ва нақдҳои омӯзишӣ ва ҳамчунин, иртибот бо гурӯҳҳои илмӣ ва муҳаққиқони хосс ва оммаи пажӯҳишгарон дар дохил ва хориҷ аз кишвар метавонанд яке аз муҳимтарин абзорҳои пешравии як кишвар дар соҳаҳои мухталиф ба ҳисоб оянд.
Хушбахтона, маҷаллаи «Садои шарқ» бо деринагии 90-сола гомҳои муфидеро дар ин роҳ бардошта ва тавонистааст чи дар Тоҷикистон ва чи дар хориҷ аз марзҳо, ба вижа кишвари ман – Эрон худро ба унвони як шохис муаррифӣ кунад”.
Устод Низом Қосим зимни ишора ба собиқаи ҳамкории ин маҷалла бо марокизи илмӣ ва фарҳангии Эрон, бар идомаи ин фаъолиятҳо таъкид кард ва аз раиси пажӯҳишгоҳ дархост кард, то ин ҳамкориҳо бештар аз гузашта тадовум ёбад.
Дар поён пас аз шеърхонии шоирони ҷавон, Рустам Ваҳҳоб – сармуҳаррири ин нашрия зимни ироаи гузориши навадсолагии маҷаллаи «Садои шарқ» ба бархе аз пурсишҳо посух гуфт.
Дар ҳошияи ин нишаст феҳристи дувоздаҳсолаи ин нашрия ба ҳамроҳи вижаномаи навадсолагии «Садои шарқ» тавзеъ шуд.