درگذشت استاد برجستۀ زبان و ادبیات فارسی و پژوهشگر توانا، عضو وابستۀ آکادمی علوم تاجیکستان، پروفسور خدایی شریف، مایۀ تأسف عمیق شد. با درگذشت ایشان، جامعۀ علمی و فرهنگی تاجیکستان یکی از دانشمندان خدمتگزار و ایران یکی از دوستداران صادق و دانشمند خود را از دست داد.
فعالیتهای استاد خدایی شریف به عنوان منشا خدمات علمی و ادبی همواره نقش موثری در تحکیم روابط عمیق فرهنگی در میان دو کشور همزبان ایفا کرد.
برای فرهنگستان زبان و ادب فارسی حضور و سخنرانی آن استاد فقید در همایش بینالمللی هزارۀ شاهنامۀ فردوسی خاطرهای ماندگار است.
اینجانب، به نمایندگی از بنیاد سعدی و فرهنگستان زبان و ادب فارسی، فقدان آن استاد گرانمایه و پژوهشگر سختکوش را به خانوادۀ ایشان و همچنین جامعۀ فرهنگی تاجیکستان، استادان و دانشجویان زبان و ادبیات فارسی در این کشور تسلیت میگویم و از درگاه خداوند متعال برای آن شادروان آرامش و آمرزش و برای بازماندگان صبر و شکیبائی طلب میکنم.
غلامعلی حداد عادل
Даргузашти устоди барҷастаи забон ва адабиёти форсӣ ва пажӯҳишгари тавоно, узви вобастаи Академияи илмҳои Тоҷикистон, профессор Худоӣ Шариф мояи таассуфи амиқ шуд. Бо даргузашти эшон ҷомеаи илмӣ ва фарҳангии Тоҷикистон яке аз донишмандони хидматгузор ва Эрон яке аз дӯстдорони содиқу донишманди худро аз даст дод.
Фаъолиятҳои устод Худоӣ Шариф ба унвони маншаи илмиву адабӣ, ҳамвора нақши муассире дар таҳкими равобити амиқи фарҳангӣ дар миёни ду кишвари ҳамзабон ифо кард.
Барои Фарҳангистони забон ва адаби форсӣ ҳузур ва суханронии он устоди фақид дар Ҳамоиши байналмилалии «Ҳазораи «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ» хотирае мондагор аст.
Ин ҷониб ба намояндагӣ аз Бунёди «Саъдӣ» ва Фарҳангистони забону адаби форсӣ, фуқдони он устоди гаронмоя ва пажӯҳишгари сахткӯшро ба хонаводаи эшон ва ҳамчунин, ҷомеаи фарҳангии Тоҷикистон, устодону донишҷӯёни забону адабиёти форсӣ дар ин кишвар таслият мегӯям ва аз даргоҳи Худованди мутаол барои он шодравон оромишгу омурзиш ва барои бозмондагон сабру шикебоӣ талаб мекунам.
Ғуломалӣ Ҳаддоди Одил