دکتر دادخدا سیمالدین، عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی و رئیس سابق کمیتۀ زبان و اصطلاحات جمهوری تاجیکستان، شامگاه دوشنبه، یازدهم اردیبهشتماه ۱۳۹۶، دار فانی را وداع گفت. به همین مناسبت دکتر غلامعلی حدّاد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در پیامی درگذشت این استاد گرانقدر را تسلیت گفت. متن پیام مذکور بدین شرح است:
بسمهتعالی
درگذشت استاد محترم زبانشناس و پژوهشگر ارجمند، شادروان دکتر دادخدا سیمالدین، عضو پیوستۀ تاجیکی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مایه دریغ و تأسف شد. فرهنگستان درگذشت ایشان را به استادان زبان و ادبیات تاجیکستان و به بازماندگان ایشان تسلیت میگوید و برای آن فقید سعید از خداوند طلب رحمت و آرامش روان میکند.
غلامعلی حداد عادل
دکتر دادخدا سیمالدّین (زادۀ ۱۹۴۹م ـ نورآباد، تاجیکستان) دارای مدرک دکتری فیلولوژی بود و از سال ۱۳۸۹ به عضویت پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد. وی که در طول دوران خدمت خود مسئولیتهایی نظیر رياست شوراى دفاع دكترى پژوهشگاه زبان و ادبيات رودكى، عضویت ریاست کمیسیون ممیزۀ جمهوری تاجیکستان، عضویت شورای علمی پژوهشگاه زبان و ادبیات رودکی، عضویت ریاست کمیسیون اجرای قانون زبان حکومت جمهوری تاجیکستان و عضویت ریاست بنیاد زبان فارسی تاجیکی را برعهده داشت، مؤلف آثار متعددی در زمینۀ زبان و ادبیات فارسی بود که از جملۀ آنها میتوان به این آثار اشاره کرد: واژهنامۀ فعلهای پهلوی ۲۰۰۱؛ ادبیـات پهلوی ۲۰۰۳؛ فرهنگ هزوارشهـای پهلوی ۲۰۰۸؛ ترجمۀ دوازده رساله و متن پهلوى با پيشگفتار و تشريح و توضيح به زبان تاجيكى. ۱۹۹۲؛ فرهنگنامههای فارسی میانه ۱۹۹۴؛ اصطلاحات اداری زمان ساسانیان ۱۹۹۵؛ واژهشناسی زبان فارسی میانه، فارسی باستان 2008 و…
http://www.persianacademy.ir/fa/X1202962.aspx
Доктор Додхудо Саймуддин – узви пайвастаи Фарҳангистони забон ва адаби форсӣ ва раиси собиқи Кумитаи забон ва истилоҳоти назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон шомгоҳи душанбе, 1 май (11 урдибиҳиштмоҳи 1396 ш.) дори фониро видоъ гуфт. Ба ҳамин муносибат, доктор Ғуломалӣ Ҳаддоди Одил, раиси Фарҳангистони забон ва адаби форсӣ, дар паёме даргузашти ин устоди гаронқадрро таслият гуфт. Матни паёми мазкур бад-ин шарҳ аст:
Ба исми таоло
Даргузашти устоди муҳтарами забоншинос ва пажӯҳишгари арҷманд, шодравон доктор Додхудо Саймуддин – узви пайвастаи тоҷики Фарҳангистони забон ва адаби форсӣ мояи дареғу таассуф шуд. Фарҳангистон даргузашти эшонро ба устодони забон ва адабиёти Тоҷикистон ва ба бозмондагон эшон таслият мегӯяд ва барои он фақиди саид аз худованд талаби раҳмату оромиши равон мекунад.
Ғуломалӣ Ҳаддоди Одил
Доктор Додхудо Саймуддин (зодаи соли 1949 дар Нуробод, Тоҷикистон) дорои мадраки доктори илмҳои филологӣ буд ва аз соли 2010 (1389 ш.) ба узвияти пайвастаи Фарҳангистони забон ва адаби форсӣ даромад. Вай, ки дар тӯли даврони хидмати худ масъулиятҳое назири раёсати Шӯрои дифои Институти забон ва адабиёти Рӯдакии Академияи илмҳои Тоҷикистон, узвияти раёсати Комиссияи мумайизаи Ҷумҳурии Тоҷикистон, узвияти Шӯрои илмии Институти забон ва адабиёти Рӯдакӣ, узвияти раёсати Комиссияи иҷрои Қонуни забони Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва узвияти раёсати Бунёди забони форсӣ-тоҷикиро бар уҳда дошт, муаллифи осори мутааддиде дар заминаи забон ва адабиёти форсӣ буд, ки аз ҷумлаи онҳо метавон ба ин осор ишора кард: Вожаномаи феълҳои паҳлавӣ, 2001; Адабиёти паҳлавӣ, 2003; Фарҳанги ҳузворишҳои паҳлавӣ, 2008; Тарҷумаи дувоздаҳ рисола ва матни паҳлавӣ бо пешгуфтор ва ташреҳу тавзеҳ ба забони тоҷикӣ, 1992; Фарҳангномаҳои форсии миёна, 1994; Истилоҳоти идории замони Соcониён, 1995; Вожашиносии забони форсии миёна; Форсии бостон, 2008 ва ғ.
http://www.persianacademy.ir/fa/x1202962.aspx